Dekret o własności i użytkowaniu gruntów

Akt prawny o istotnym znaczeniu historycznym, który m.in. na mocy dekretu z 1945 roku w Polsce prowadził do przekształcenia stosunków własnościowych w miastach poprzez nacjonalizację gruntów miejskich, regulując prawa do korzystania z terenów przez obywateli i instytucje oraz wpływając na struktury własności gruntowej w kraju.